conquasso

conquasso
con-quasso, no perf., ātum, 1, v. a.
I.
To shake severely (several times in Lucr. and Cic., elsewh. very rare; after Cic. only in late Lat.).
A.
Lit.:

corpus ex aliqua re,

Lucr. 3, 442:

omnia graviter terrarum motibus ortis,

id. 5, 107; cf.:

Appulia maximis terrae motibus conquassata,

Cic. Div. 1, 43, 97; Cod. Just. 1, 14, 6, § 5.—
B.
Trop., to shatter, disturb:

conquassatur enim tum mens animaeque potestas (corresp. with collabefieri),

Lucr. 3, 599:

exteras nationes illius anni furore,

Cic. Sest. 26, 56:

civitatem,

id. Vatin. 8, 19: omnes provincias, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4: aliquem maximis periculis, Firm. Math. 3, 13, 4.—
* II.
To shatter, dash to pieces:

calicem,

Cato, R. R. 52, 2.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • conquasso — con·quàs·so s.m. BU sconquasso {{line}} {{/line}} DATA: av. 1535. ETIMO: der. di conquassare …   Dizionario italiano

  • conquasso — pl.m. conquassi …   Dizionario dei sinonimi e contrari

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”